Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երանութիւն

վանկեր՝ ե•րա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. երանելի վիճակ, կատարյալ երջանկություն, մեծ երջանկություն, վաելք, վաելչություն ◆ Ոսկի երազ, երանություն, Բաց էր աշխարհն առաջիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Երանության գավաթը դեռ չպարպված, հանկարծ ընկնում է ձեռներից և փշրվում։ (Շիրվանզադե)
  2. հոգեկան ու մտավոր մեծ բավականություն՝ հաճույք ◆ Քանի մատաղ քո սրտի մեջ նոր զարթնում է դեռ գարուն, Երանության անվերջ ձայներ Պիտի լսես դու կյանքում։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  3. երանի տալը, երանի կոչելը
  4. հաճույք, հոգեկան և մարմնական հաճելի վիճակ՝ դրություն
  5. բարձր հոգեկանների հարգական տիտղոս

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. երջանկություն, երանելիություն, երանավետություն, երջանկավետություն, բարեբախտություն, բախտավորություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. երանություն զգալ՝ ապրել - երանելի վիճակում լինել, երանելի վիճակը վայելել

Աղբյուրներ

խմբագրել