երանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երանութիւն
վանկեր՝ ե•րա•նու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- երանելի վիճակ, կատարյալ երջանկություն, մեծ երջանկություն, վաելք, վաելչություն ◆ Ոսկի երազ, երանություն, Բաց էր աշխարհն առաջիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Երանության գավաթը դեռ չպարպված, հանկարծ ընկնում է ձեռներից և փշրվում։ (Շիրվանզադե)
- հոգեկան ու մտավոր մեծ բավականություն՝ հաճույք ◆ Քանի մատաղ քո սրտի մեջ նոր զարթնում է դեռ գարուն, Երանության անվերջ ձայներ Պիտի լսես դու կյանքում։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- երանի տալը, երանի կոչելը
- հաճույք, հոգեկան և մարմնական հաճելի վիճակ՝ դրություն
- բարձր հոգեկանների հարգական տիտղոս
Հոմանիշներ
խմբագրել- երջանկություն, երանելիություն, երանավետություն, երջանկավետություն, բարեբախտություն, բախտավորություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- երանություն զգալ՝ ապրել - երանելի վիճակում լինել, երանելի վիճակը վայելել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։