Հայերեն

վանկեր՝ ե•րաշ•խա•վո•րել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. որևէ բանում վստահեցնել` ապահովեցնել ◆ Մանվելին ես եմ երաշխավորել ընդունել կուսակցության մեջ։ Սերո Խանզադյան
  2. հանձնարարել` իրեն պատասխանատու համարելով հանձնարարության համար ◆ Ինչո՞վ կարող եք երաշխավորել, որ լեռն անպատճառ փիղ կծնի, և ոչ մուկ։ (Նար-Դոս)
  3. երաշխավոր կանգնել
  4. երաշխավորություն տալ, գրավոր կարծիքով մեկին հանձնարարել որևէ կուսակցության` կազմակերպության մեջ ընդունվելու համար
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. եիազորել, երաշխավորություն տալ
  2. երես լինել (բրբ․)
  3. վկայել, վստահեցնել, հավաստել, հավաստիացնել, հավատարմացնել, ապահովեցնել, ապահովել, երաշխիք տալ
Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել