երասան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑˈsɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րա•սան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *rasan. հմմտ. միջին պարսկերեն, պարսկերեն rasan «պարան»։
Գոյական
- զույգ առասան՝ փոկ, որ կապում են ձիու սանձի երկու կողմից՝ ձեռքով բռնելու և ձիուն կառավարելու համար
- սանձ, պախուրց
- զսպիչ՝ կարգապահական միջոց, հսկողություն
- նույնն է՝ սանձիկ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։