երեխայի աուտիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɛχɑji ɑuˈtizm]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) միջանձնային կապերի խանգարման լուրջ տեսակ, որի դեպքում մարդը ուշադրություն չի դարձնում շրջապատող սոցիալական միջավայրի վրա, մեկուսանում է և ապրում իր ներքնաշխարհի բովանդակություններով

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ аутизм ребенка (ru) ‎(autizm rebenka)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։