երեսատեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ե•րե•սա•տեղ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ մի բան խնդրելու համարձակություն՝ բարոյական իրավունք ունենալը
- հարգանք, պատիվ, համարում ունենալը ◆ Էսօր մեր մհալումը նրա պես հաջողակ չկա՝ խոսքով, անումով... երեսատեղով: (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- երեսատեղ ունենալ
- բարոյական իրավունք, համարձակություն, երես ունենալ մեկից մի բան խնդրելու ◆ Էլ երեսատեղ չի մնացել։ (Պերճ Պռոշյան)
- հարգանք՝ պատիվ ունենալ ◆ Երեսատեղ ունեց մեկը լիազորի իրավունքի տեր էր։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։