ամոթահար լինել, խայտառակվել ◆ -Այլևս քեզ համար ծնողական ժողով չեմ գնալու, այսօր երեսիս ջուրը թափվեց, աննամո՛ւս։ (Ղարաբաղ-Մարտունի)
((խսկց․) երեսի ջուրը վեր գալ, երեսի ջրեն թափիլ) սաստիկ ամաչել, ամոթ ապրել ◆ Ելնէ հօր ու մօր աչից, սիրելեաց ամօթն աւելի, թափի երեսի ջրէն, իւր ոսկի անունն աւիրի։ Բահապետ Քուչակ◆ Երեսիս ջուրը վեր եկավ, մինչև այդ ոտանավորն ստացա։ (Ալեքսանդր Ծատուրյան)◆ Էտ խոսքը վեր անգաճս հասավ, իրեսես ճուրը վեր եկավ: (Ղարաբաղ արտուն)
ամոթը, պատկառանքը կորցնել ◆ Զուր է նրան խելք բերել փորձելը. երեսի ջուրը վաղուց թափվել է:
