երթևեկություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [jɛɾtʰɛvɛkutʰˈjun]
վանկեր՝ եր•թե•վե•կու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
- տրանսպորտային հաղորդակցություն
- իրար մոտ գնալ գալը, փոխադարձ այցելություն (հնց․)
- երթևեկելը ◆ Անընդհատ երթևեկությամբ ու կենդանի տուրևառով կարսը դարձրին բազմամբոխ և շահավաճառ քաղաքներից մինը։ (Մուրացան) ◆ …Կտրել էին ամբողջ մայթը, փակելով երթևեկությունը: (Ակսել Բակունց) ◆ Գնացքների երթեկությունը դադարած է, ծառայողներն ու առևտրականներն ցրված։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- երթևեկ, անցուդարձ, երթուդարձ (արհմրհ․), երթուգալ (բրբ․), ոտմախաղ
- շրջագայություն, պտույտ
Արտահայտություններ խմբագրել
- թռիչքադաշտային երոևեկություն
- ճանապարհային երթևեկություն
- ճանապարհային երթևեկության նշան
- երթևեկության կարգավորման կետ-երթուղու վրա գտնվող կետ, որում տեղակայված անձնակազմը երթևեկության մասին տեղեկություններ է հաղորդում և կարգավորում այն
- երկշարասյուն երթևեկություն-ճանապարհ, որով երթևեկությունը կատարվում է երկու շարքով՝ հանդիպական ուղղություններով
- փողոցային երթևեկություն
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։