երի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈɾi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *rēiti- արմատից. հմմտ. լիտվերեն rietas «ազդր», լատվիերեն rieta «ոտք», թերևս նաև հին սլավոներեն ritə «հետույք» (հայ-բալթիկ-սլավոնական զուգաբանություն)։
Գոյական
- մորթած ոչխարի և առհասարակ չորքոտանիների առաջին ոտքերի ազդրերի վերին մասը՝ ուսի մոտ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։