երիկամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾiˈkɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րի•կամ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *treigьme-no-՝ *streig- «շերտ», այլև «միջուկ, սիրտ» արմատից. հմմտ. պրուսերեն strigeno «ուղեղ», սլավոներեն *strъženь «մեջտեղ, ուղեղ»։ Թերևս հնագույն հայերենից է փոխառյալ վրացերեն tirkmeli «երիկամ» բառը, որի ընդհանուր ծագումը հայերենի հետ նշել է Նիկողայոս Մառը։
Գոյական
- (կզմխս․) մարդու և կենդանիների մեզ արտադրող գործարանը
Հոմանիշներ խմբագրել
- (կզմխս․) երիկամունք (հնց․) պլոճիկ, պոլոճիկ (մարդու ևկենդանիների մեջ մեզ արտադրվող օրգան)
- (խոհր․) կենդանիների ներքին կարևոր օրգան, ենթամթերք, պատրաստում են եփած. տապակած, խորոված կերակուրներ, ուտելիքներ և այլն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։