Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾitkʰɛɾɑkɑˈnːɛɾ]
  1. «երիտասարդ քերականներ» (19-րդ դարի 70-ական թվականներին կազմակերպված լեզվաբանական ուղղություն) ◆ Աբեղյանը երիտքերականների հետևորդն էր հայ իրականության մեջ։ (ՀՍՀ)
  2. (լեզվբ․) կոչվում են նաև երիտքերականների դպրոց, Լայպցիգի դպրոց (նկատի ունենալով այն, որ այս ուղղությունը հիմնադրեցին Լայպցիգի համալսարանի զգալի թվով գիտնականներ)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։