Հայերեն

վանկեր՝ եր•կա•թա•վուն 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) Փխբ. Երկաթի նման սառը ◆ Լուսանկարներից մեկի վրա մի աղջիկ էր երկաթավուն, բաց գույնի աչքերով։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել