երկաթե տիկին

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑtʰɛ tiˈkin]

վանկեր՝ եր•կա•թե տի•կին 

Բառակազմություն

1. (նորբ․) իշխանության ղեկին կանգնած ուժեր, հեղինակաոր կին ◆ Երկաթե տիկին ճանաչած Մարգարիտ Թետչերը ուղևորվել է ԱՄՆ։ Երկիր (թերթ) ◆ Թուրքիայի արտաքին քաղաականությունը, չնայած Սուլեյման Դեմիրելի և թուրքկան երկաթե լեդի Թանսու Չիլլերի ջանքերին, շոշափելի պարտություն կրեց։ «Ազգ»

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։