Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կայ•նա•բուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. երկար բուն ունեցող ◆ Կանգ էր առնում յուրաքանչյուր ընկածի մոտ անկենդան, երկայնաբուն իր նիզակով շուռումուռ էր տալիս այն։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս երկարաբուն

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել