Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑɾɑmɔˈɾukʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկարամօրուք

վանկեր՝ եր•կա•րա•մո•րուք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. երկար մորուք ունեցող ◆ Սաբան մա զչի խուզում․ բեղ ու միրուք կտրելը համարում է մահացու մեղք․ դրա համար էլ մարդիկ երկարամորուս են, բրդոտ (Ակսել Բակունց) ◆ Նրա առջև կանգնած էին երկու հասակավոր երկարամորուք պահակներ։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. երկայնամորուք, երկայնամորուս, մորվանի, մորվեղ, երկարամորուս

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել