երկդիմություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkdimutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկդիմութիւն
վանկեր՝ երկ•դի•մութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելհուն. amphilobia-երկիմաստություն, անապարզություն
Մակբայ
- (ոճբ․) երևույթ, երբ շարահյուսական ոչ հստակ կառուցվածքի կամ այլ պատճառով խոսքը կամ արտահայտությունը հասկացվում է տարբեր իմաստներով, երկդիմի է
- երկդիմի լինելը◆ Երկդիմությունը խանգարում է որոշակիությունը։
- ◆ Ում ես սպասում Անահիտ-հարցրեց ոչ առանց երկդիմության խոռխոռունյաց Տիկինը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս երկիմաստություն
- տե՛ս կեղծավորություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։