երկինք համբառնալ
Հայերեն դարձվածք
- մեռնել, երկինք գնալ ◆ Եվ մի օր էլ անկողնուց վեր չկացավ, երկինք համբարձավ: ◆ Նրա հոգին, որ հազարավոր հիվանդ հոգիներ էր բուժել, համբարձվավ երկինք։ «Մուն.» ◆ -Սգա, որբ ու անտեր ժողովուրդ Հայոց.քո փրկիչ Դավիթ-Բեկը համբարձվեց դեպի կոչնատերը։ (հզվդ․)
- չքանալ, չերևալ ◆ Այս ժամերին կաղաքի տաքսինեը կարծես համբառնում են երկինք: (խսկց․)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։