Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾkːɔʁmɑˈni]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ երկ•կող•մա•նի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. երկու կողմ ունեցող
  2. երկու կողմերի միջև կայացած՝ կնքված
  3. երկու հակառակ կողմերին միաժամանակ հարող անձ (հզվդ․) ◆ Երկողմանին միշտել էլ կհանքում հաշտ ու խաղաղ գլուխ է պահում։ (Քրիստափոր Թափալցյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս երկկող (երկու կող ունեցող)

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել