երկնազարկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾknɑˈzɑɾk]
վանկեր՝ եր•կնա•զարկ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) երկնքից եկող զարկ՝ ամպրոպ՝ ձայն ◆ Մեջքս սարսռում է, նվվում են աչքերն իմ, Երկնազարկեր որսում պարսպաքաննդ։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։