Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ երկի•նա•չու

Ստուգաբանություն խմբագրել

դեպի երկինք գնացող, բարձրացող ◆ Այնտեղ երկնաչու Սասնա լեռներում, ժայռեր ու ծերպեր մագլցելու մեջ ընկուզիներն անգամ մռցում են իշայծյամի հետ։ Պարույր Սևակ
երկնքով գնացող ◆ Ազատ երկնաչու է՞ն ամպն է թեթև, թ՞ե էն աղավնին, որ հիմա թռավ։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։