երկնավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾknɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ երկ•նա•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ավանդությունների գիրք՝ ժողովածու
- երկնքում գտնվող աստված ◆ Այդտեղ բաբտիստ մի կին հայտնվեց որպես սուրբ խոսում էր աստծու հետ և հաղորդում երկնավորի ստրուկներին նչա խորհուրդները։
- երկնային զորություններ, ոգիներ այսինքն հրեշտակ, հրեշտակներ։
- երկնային երկնաբնակ◆ Ու մեր արյունի ժահրեն նեխացավ սրբություններու գունտն երկնավոր։ (Ռուբեն Սևակ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս Աստված
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։