երկուհոգիս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ե•րու•հո•գիս
- Արարատյան՝ հղի, երեխով ◆ Ինքն էլ․․․ էրկուֆոգիս ա ըլնում, որ ըսօր, էգուց պտի ազատվեր։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Հենց էլ կա, որ համ ծծին երեխա ունի, համ էլ ինքն է երկուհոգիս ա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սանամին հարսը էրգուհոքավոր ա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։