Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ եր•կու•սատ•նի 

  1. Կարին, Խարբերդ՝ երկժանի փայտե գործիք, որով խուրձ ու խորոմ են տալիս սայլը բարձողին կամ կալի մեջ գցում են խրձերը ◆ Երկումատ․․․ խուրձը սայլի վրա բարձրացնելու և ցորենը աշնելու։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։