Հայերեն դարձվածք

  1. պատանք (որպես մարդու համար անխուսափելի մահվան խորհրդանիշ) ◆ Բայց գերեզմանին երկու կանգուն կտավը նյութն է ժողովրդային իմաստության։ ՕՇ ◆ Մի՛ մտածեք, մի՛ վարանիք, սիրելիներս, վաղը միայն երեք արշուն կտավ պիտի տանիք հետերինդ։ (Թլկատինցի) ◆ Երկուսիս էլ չորս չափ կտավ է վերջը, / Քու ինձանից ավել ապրանքդ ի՞նչ է։ (Ջիվանի) ◆ Սատանի փայ ըլիմ, մեկ բուռը հողի, մեկ գազ կտավի, ժամ, պատարագի հասրափ [«կարոտ»]։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ - Լա՛ո, բուռ մե հող, կտոր մե տախտակ, գազ մե կտավ է մարդու բաժին։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։