Հայերեն դարձվածք

  1. (երկուստեք) դժվարին՝ նեղ դրության՝ երկընտրանքի մեջ ◆ Երկու դարի արանքում, / Երկու քարի արանքում, / Հոգնել եմ նոր ընկերների / Ու հին ցարի արանքում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բայց ինչո՞ւ եմ մոլորվել, թրջվել, ճնշվել այս յոթը քարի արանքում: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Էս օխտը քարի արանքում, պսակվելու վա՞խտ ես գտել, անասուն։ (Նար-Դոս)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։