երկրաշարժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɾɑˈʃɑɾʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ երկ•րա•շարժ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- երկրակեղևի հրաբխային կամ տեկտոնիկ պատճառներով առաջացող ուժգին ցնցում կամ սասանում, ստորգետնյա ցնցումներ, Երկրի մակերևույթի տատանումներ, որոնք առաջանում են երկրակեղևում կամ Երկրի վերին միջնապատյանում (մանտիա) տեղի ունեցող հանկարծակի տեղաշարժերի կամ խզումների հետևանքով և առաձգական տատանումների ձևով փոխանցվում մեծ հեռավորությունների վրա ◆ Պատերը ճեղք էին տալիս, ինչպես երկրաշարժի ժամանակ։ (Ակսել Բակունց)
Ածական
- երկիրը շարժող՝ սասանող
Հոմանիշներ
խմբագրել- երկրաշարժություն, (հնց․) գետնաշարժ, գետնաշարժություն, ժաժք
Արտահայտություններ
խմբագրել- երկրաշարժի բուժսանիտարական հետևանք-երկրաշարժի հետևանքով առաջացած վնաս՝ բնութագրվող սանիտարակն կորուստներով, որնց մեծությունը հիմնականում կախված է երկրաշաժի ինտենսիվությւոնից, բնակչության տեղաբաշխումից (բաց տեղանք, շենքեր), այն շենքերի տիպից, որոնցում գտնվում էր բնակչությունը, փակ վնասվածքնեի գերակշռությունից, խոցվածների մեծամասնության՝ փլվածքների տակ գտնվելուց, երկրաշարժի գոտում հոգեկան խանգարումների առաջացումից, ավանդական հիվանդությունների ընթացքի ծանրացումից, բնակչության կենսապահովման համակարգերի խաթարումից, վարակիչ հիվանդությունների տարածման հանգեցնող անբարենպաստ պայմաններից, բնակչության բուկանխարգելիչ, սանիտարահիգենիկ և հակահամաճարակային սանիտարահիգենիկ և հակահամաճարակային ապահովման գործող համակրգի խաթարումից, երկրաշարժի օջախում եղած բուժկանխարգելիչ, սանիտարահիգիենիկ և հակահամաճարակային հիմնարկների հնարավորություններին բուժսանիտարական հետևանքների վերացման ուղղությամբ աշխատանքների ծավալի անհամապատասխանությունից
- երկրաշարժի օջախ
- հարուցված երկրաշարժ-տե՛ս երկրաշարժ
- մակածված երկրաշարժ-երկրաշարժ, որի գործարկումը մարդու գործունեության հետևանք է
- տեխնածին երկրաշարժ-տե՛ս եմակածված երկրաշարժ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։