երկրաչափություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɾɑt͡ʃʰɑpʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երկրաչափութիւն
վանկեր՝ երկ•րա•չա•փութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մաթեմատիկայի մի բաժինը, որ ուսումնասիրում է մարմինների տարածական ձևերն ու հարաբերությունները, ինչպես և իրականության այլ ձևեր ու հարաբերություններ, որոնք իրենց կառուցվածքով նման են տարածական ձևերին ու հարաբերություններին
- հողաչափություն (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- աշխարհաչափություն
- տարածաչափություն
- տե՛ս հողաչափություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։