երկրոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkˈɾɔt]
վանկեր՝ երկ•րոտ
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) երկրին՝ հողին՝ տունուտեղին ձուլված ◆ Բայց Զոյա Հովհաննիսյանի փխրուն հույզերի մեջ հանկարծ արթնանում է կնոջ համառությունը, որ շատ հողոտ է, երկրոտ, հայրենիքոտ։ -Աբգար Ափինյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։