Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կ(ը)րոր•դա•կան

Ստուգաբանություն

երկրորդ կարգի, երկրորդ կարգին պատկանող (տեսակավորման մեջ) ◆ Ոչ այնքան օրինավոր և ուղիղ ճանապարհով եղած պահանջներն էին այսքան նեղությանց պատճառը, որքան ստորին և երկրորդակարգ պաշտոնատարների անկնաոն գործողությունները։ (Պերճ Պռոշյան)
ստորին կարգի (դասակարգումների մեջ)
ոչ գլխավոր, ոչ առաջնակարգ, երկրորդական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։