երջանկություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾd͡ʒɑŋkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երջանկութիւն
վանկեր՝ եր•ջան•կու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- երջանիկ լինելը ◆ Քո երջանկությամբ, քո իմաստությամբ, քո հավերժությամբ հարբեցրու ինձ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Եթե երջանկությունը տևողական չէ, ապա վշտերն էլ հավիտենական չեն։ (Մուրացան)
- երջանիկ վիճակ, սեփական վիճակից և նվաճումներից ստացած գերագույն հաճույքի և բավարարվածության, լիարյուն կյանքի և ինքնահաստատման հոգեվիճակ,
- երջանիկ լինելու զգացում
Հոմանիշներ խմբագրել
- երանություն, բախտավորություն, բարեբախտություն, բարօրություն, երջանկավետություն, երանավետություն, երանելիություն, գերերջանկություն, բազմերջանկություն
- (փխբ․) արև, առավոտ, բարի աստղ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։