եփ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛpʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եփ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *eph «եփել» արմատից. հմմտ. հունարեն έψω` «եփել» (հայ-հունական զուգաբանություն)։

Գոյական

1. եփվալը, եռալը
2. օրգանական նյութերի եռալը, խմորում
3. կերակրի եփվելը, պատրաստվելը
4. եփվելու անհրաժեշտ չափը, աստիճանը
5. ներքին տաքություն, եռանդ, բորբոք, հուզում (փխբ․)
6. (խոհր.) խաղողաշաքարի խմորման գործընթաց

Ածական

1. երփվող, եռացող, եռման (ժղ․)

Հոմանիշներ

1. եռ, դամ (ժղ․), դան (եփելը, եռալը)
2. տե՛ս եռանդ

Արտահայտություններ

1. եփ բերել - տե՛ս եփ տալ
2. եփ գալ - եռալ, եփվել
3. եփ տալ - եփել, եռացնել
4. եփը գլխովն անցնել - շատ եփ գալուց բարձրանալ ու թափվել
5. եփը տեղը - անհրաժեշտ չափով եփված
6. եփ կոտրել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ coction, boiling, cooking գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Кипение (ru) ‎(Kipenije), варка (ru) ‎(varka), Закипание (ru) ‎(Zakipanije), брожение (ru) ‎(broženije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։