զաբնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զաբ•նել
- Մուշ, Խոտուրջուր՝ նիհարել, լղարել ◆ Էնդար ա լաց էլել, զաբնել ա, դարձել ասեղ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Գեղեցիք օչխըրները տանին կը, կաշեն օր որը զապներ: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Այս երեխան երկու օր տաքացրեց, տես զբնել է, աչքերը փոս են ընկել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Զապնել, կաշիդ ոսկորիցդ ա կպել։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։