զաբուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զա•բուն
- Մուշ՝ նիհար, լղար ◆ Էրինջը շատ ա զաբուն։ (Ձեռագիր) ◆ Ինքն էլ, ուր ձին էլ շատ զապուն ին։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։