զազրախոսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑzɾɑχɔsutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զազրախօսութիւն
վանկեր՝ զազ•րա•խո•սութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- զազրախոսելը
- զազրախոսի վարքագիծը՝ արարքը
- զազրելի խոսք՝ արտահայտություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- զազրաբանություն, հայհոյաբանություն, հայհոյանք, հայհոյախոսություն, լուտանք, ցոփաբանություն, ցոփախոսություն, պղծաբանություն, պղծախոսություն, պղծաշրթնություն, աղտեղաբանություն, գարշաբանություն, լկտիախոսություն, լկտիաբանություն, վավաշախոսություն, վավաշաբանություն, հեշտախոսություն, լրբաբանություն, լրբախոսություն, բացախոսություն ◆ Գուցե անհարմար զգա և վերջ տա զազրախոսությանը։ (Մուրացան)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։