Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զազ•րե•լի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. զազրանք՝ գարշանք առաջացնող, գարշելի, նողկալի ◆ Նա նման է մի սպիտակեցրած դագաղի, որ զազրելի բաներով է լցված։ (Վահան Տերյան)
  2. (հզվդ․) զազրախոս ◆ Բարեմիտ մարդիկ… հետամուտ էին լինում, որ խուսափեն հայ-թուրքական զազրելի ընդհարումներից։ Հովհաննես Թումանյան
  3. չափազանց տհաճ ու տգեղ ◆ Զազրելի դեմք ուներ այդ տաճիկ կինը։ Վրթանես Փափազյան
  4. (հզվդ․) չարախոս, լկտիախոս ◆ Այդ բավական չէ, դու համարձակվում ես քո զազրելի բերանով նախատել ինձ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. զզվելի, գարշելի, նողկալի, եղկելի, գանելի, խորշելի, պժգալի, զազիր, գարշ, զզվական, սիրտխառնուք, զահրումար, գաշոտ, անունը տուր երեսին մի նայիր, զազրավետ, զազրական, զազրային

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել