զաիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [zɑˈif]
վանկեր՝ զա•իֆ
- Մուշ, Կարին, Չարմահալ՝ նիհար ◆ Թաքավորի տղեն գիքա տեսնա օր ծիու փոր պարակա, զաիֆա: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։