Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•լիլ 

  1. Չարմահալ՝ խեղճ, անօգնական։
  2. Անարգված, ճնշված։ ◆ Զալիլ ու զաիֆ մարթն էլ Աստծո՞ւ ստեղծածն է։ ՍԲ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։