Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•խ(ը)մ 

  1. Սասուն, Վան, Մոկս՝ ուժեղ հզոր ◆ Մրկե Հովհաննեսը շատ զախ մի։ (Ձեռագիր) ◆ Քեյզնե կուզեմ, որ դույնա գուզալին սկուն խորոտ մե զախմ ջորիմ ըլնի, որ ես խեծնեմ ու գամ։ Ահ
  2. Շատախ՝ համարձակ
  3. Շատախ՝ կատաղի
  4. Սասուն՝ հարուստ
  5. Սասուն՝ գեր

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Չարմահալ՝ վերք խոց

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։