զահլա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑhˈlɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զահ•լա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- համբերություն (գործածվում է հետևյալ դարձվածներում) (ժղ․) ◆ Հիմա շատ պետք է զահլա տանե՞ս։ (Նար-Դոս) ◆ Այնպես անկարգ ցրված եղավ, որ խազեյնի զահլեն փախավ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Թո՜ւ, զահլես ինչպես է գնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զահլա չունեմ քեզ հետ խոսելու։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս համբերություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- զահլա տանել
- համբերությունից հանել
- ձանձրացնել, գլուխը տանել
- զահլան գնալ՝ փախչել
- համբերությունն սպառվել
- ձանձրանալ, գլուխը գնալ
- զահլա չունենալ՝ չլինել - տրամադրություն, համբերություն չունենալ, չլինել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։