Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զահ•լա•քուշտ 

  1. Արարատյան, Վան, Ղարաբաղ՝ Գործ են ածվում կապակցությունների մեջ ։

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. Զահլաքուծտ անել – էնել
    1. Ձանձրացնել , զզվեցնել
    2. Պապեն, Վան՝ Հանկարծակիորեն ահաբեկել ։
  2. Զահլաքուշտ – զայլաքուշտ լինել – էղնել – ըլել, Խիստ , ձանձրալի , զզվելի ։ ◆ Գորտելն էլ լսելիս թշվառ ձայնը , զահլաքուշտ են ըլում ու ջուրը թափվում ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Տղեն ծառերու ու ըդոր բոռալուց զայլաքուշտ կէղնի ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։