Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զահ•րել 

  1. Չարմահալ՝ թունավորել, թույն տալ ◆ Օհանը գնացել էր կաշի առնելու․․․ իրիգունը իրան զահրել ին ու փողերը վեր ին կալի։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։