զաղ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զաղ 

1. Նոր Ջուղա, Սեբաստիա՝ շիբ, պաղլել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զաղ 

1. Ուրմիա՝ լուցկու տուփի կողը, որին լուցկու ձողիկի գլխիկը քսելով վառում են ◆ Փըշկյի զաղը նամացել ա, վառվըմ չի։ (Ձեռագիր)

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զաղ 

1. Ղարաբաղ, Բորչալու, Սասուն՝ դանակով քաշած գիծ

Արտահայտություններ

1. զաղ քաշել - շագանակի վրա դանակով բարակ ճեղք բացել նախքան խորովելը

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զաղ 

1. Եվդոկիա, Մարզվան, Խոտուրջուր, Ակն՝ գործ է ածվում կապակցությունների մեջ

Արտահայտություններ

1. զաղ տալ
   1. Խոտուրջուր՝ ծաղրել ◆ Ի՞նչ զաղ կու տաս ինծի։ (Մ․Հաճյան)
   2. Եվդոկիա, Մարզվան՝ պատժել
   3. Ակն՝ քաջազելու համար գովաբանել
   4. Ակն՝ ինքն իրեն զարդարել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։