զայիֆնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զա•յիֆ•նել
- Համշեն՝ նիհարել ◆ Թաքավորի տղեն գիքա տեսնա օր ծիու փոր պարակ ա, զաիֆ ա, կասա մշակներուն. -Ծին շատ զաիֆցեր ա, յան դուք կուտեք, յան կծախեք [նուշն ու քիշմիշը]։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։