Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զայ•րագ•նել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. սաստիկ զայրանալ, կատաղել ◆ Անդոկը նման էր զայրագնաց արծվի։ Ստեփան Զորյան
  2. բորբոքվել, մոլեգնել ◆ Նոր հարձակմունք, անհաշտ կռիվ զայրագնած։ Հովհաննես Թումանյան
  3. զայրացնել, զայրույթով լցնել ◆ Հանդիսատես վատության հուշըն հոգինին զայրագնեց: (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տես՛ զայրանալ
  2. տես՛ մոլեգնել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել