Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զայ•րագ•նել

Ստուգաբանություն

սաստիկ զայրանալ, կատաղել ◆ Անդոկը նման էր զայրագնաց արծվի։ Ստեփան Զորյան
բորբոքվել, մոլեգնել ◆ Նոր հարձակմունք, անհաշտ կռիվ զայրագնած։ Հովհաննես Թումանյան
զայրացնել, զայրույթով լցնել ◆ Հանդիսատես վատության հուշըն հոգինին զայրագնեց: (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сердиться (ru) ‎(serditʹsja), рассердиться (ru) ‎(rasserditʹsja), гневаться (ru) ‎(gnevatʹsja), разгневаться (ru) ‎(razgnevatʹsja), негодовать (ru) ‎(negodovatʹ), возмущаться (ru) ‎(vozmuščatʹsja), возмутиться (ru) ‎(vozmutitʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։