զայրալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑjɾɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զայ•րա•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- զայրույթով լի, զայրույթով լցված, զայրագնած ◆ Նրա զայրալի կաս-կարմիր դեմքը և բուռն շարժումները ցույց էին տալիս, որ խիստ կատաղած է։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Առողջ ձեռքը զայրալից թափահարեց Վռամը։ (Քրիստափոր Թափալցյան) ◆ Զայրալին մովպետան մովպետի տգիտությունը չէ։ Սա է զայրալին: Դերենիկ Դեմիրճյան
- զայրույթ արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սակայն թշնամու համար զայրալին այն էր, որ այդ պարզն ու դյուրինը խճճվեց ու դժվարացավ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Զայրալի այն մարդու ակնապիճները կարծես պետք է պայթեին։ ◆ Ետ տվեք, ետ, զայրալի գոռացին նրանք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։