զայրացկոտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑjɾɑt͡sʰkɔtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զայրացկոտութիւն
վանկեր՝ զայ•րաց•կո•տու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- զայրացկոտ լինելը, զայրացկոտի հատկությունը ◆ Օրիորդ Սահակյանը ամենևին ոչինչ չի կասկածել իր զայրացկոտության մասին։ (Նար-Դոս)
- տե՛ս զայրույթ ◆ Ասաց զսպած զայրացկոտւթյամբ։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ խմբագրել
- բարկացկոտություն, ցասկոտություն, նեղսրտություն, բարկասրտություն, զայրամտություն, զայրասրտություն, մաղձոտություն, զայրացություն, (փխբ․) դյուրաբորբոքություն, չարագլխություն, հերսոտություն (ժղ․), թեփոտություն (գվռ․)
- տե՛ս զայրույթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։