Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զայրացկոտութիւն

վանկեր՝ զայ•րաց•կո•տու•թյուն

Ստուգաբանություն

զայրացկոտ լինելը, զայրացկոտի հատկությունը ◆ Օրիորդ Սահակյանը ամենևին ոչինչ չի կասկածել իր զայրացկոտության մասին։ (Նար-Դոս)
տե՛ս զայրույթ ◆ Ասաց զսպած զայրացկոտւթյամբ։ (Նար-Դոս)

բարկացկոտություն, ցասկոտություն, նեղսրտություն, բարկասրտություն, զայրամտություն, զայրասրտություն, մաղձոտություն, զայրացություն, (փխբ․) դյուրաբորբոքություն, չարագլխություն, հերսոտություն (ժղ․), թեփոտություն (գվռ․)
տե՛ս զայրույթ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сердитость (ru) ‎(serditostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։