Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɑjɾɑt͡sʰuˈt͡sʰit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զայ•րա•ցու•ցիչ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. զայրույթ պատճառող, զայրույթի տեղիք տվող ◆ Անսիրտ հարստությունը, զայրացուցիչ լիությունը… հորդում է դուրս հոյակապ տնկերը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Բայց զայրացուցիչ այն էր, որ Հասրաթյանը պարտք էր։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. վրդովեցուցիչ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել