Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զան•գա•կա•ձայն

Ստուգաբանություն

զանգակի ձայնով (կատարվող), զանգակը հնչեցնելով ◆ Հովիվների կանչ ու կրակ, զագակաձև, զանգակաձայն մի ջրվեժի տխուր հառաչ։ Համո Սահյան ◆ Տեսնում եմ քո երկնքում կռունկների երամներ, աշնան կապույտ երկնքում զանգակաձայն լուսաբաց։ (Մամուլ)
զանգակի ձայն հանող, քաղցրաձայն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։