Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɑŋɡɑhɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զան•գա•հա•րել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. զանգը, զանգերը զարկել, հնչեցնել ◆ Ինչո՞ւ են զանգահարում. թեթևակի ցնցվելով զարմացած հարցրեծ Մարգարյանը։ Սերո Խանզադյան
  2. զանգային ազդանշան տալ (դռան, հեռախոսի և այլնի)
  3. (փխբ․) հեռախոսով խոսել ◆ Ես զանգահարել էի բժշկին, չեկավ։ (Ակսել Բակունց)
  4. ձանգի, ձանգահարության ձայն հանել, հնչել ◆ Հեռախոսը զանգահարում է: ◆ Նախագահը… ուժգին զանգահարելով ժողովականների ուշադրությունը հրավիրեց յուր վրա։ (Մուրացան)
  5. հեռախոսը զանգահարում է ◆ Զանգակների զանգահարելուց ճանաչվում էր, թե ինչպես կառք է անցնում։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. զանգակահարել, զանգ տալ (զանգը հնչեցնել)
  2. զանգել, հեռաձայնել, հեռախոսել, զանգ տալ (հեռախոսով խոսել)
  3. տե՛ս զանգակել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել