Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զան•գի 

  1. տե՛ս զանգու

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Համշեն՝ հարուստ ◆ Հըլպըթ զանգին կըլնի, էնքան աջամբուր ու ռշված կառնի ո՞որ։ (Հակոբ Մանանդյան) {{բրբռ|◆ Պելլի պան է, որ՝ զենկինի մեռնել պիտ լար։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Ինքը զանկին մարթ, հըմը ամմեն մե փարին վըրան կը դողա, տունը ետին եղքատության մեջ պահե կը եղե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Սեբաստիա՝ զենկինն ընե՝ բարով ընե, աղքատն ընե՝ օրով ընե - հարուստը կանի՝ կվայելի, աղքատի արածը աչք կծակի
  2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ զանգի զրանգի - հեքիաթների մեջ հերոսին նեղ վիճակից հանող երկու շները

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։