զանգիննալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զան•գին•նալ
- Կարին, Վան՝ հարստանալ ◆ Պաշտոնը եղոտ, օսկորը հազր, մկրատը սուր, օխչարը բրթոտ, թող խուզե ու ուտե, հլբաթ զանգիննա կը։ (Խաթաբալա) ◆ Կ'ավլեն կոլեն կոլոն ոսկիք, կը զանգիննան: (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։